رشد سریع جمعیت در شهرهای کشور ایران با افزایش تقاضا در عرصه خدمات عمومی شهری همراه بوده است. در پاسخ به این تقاضا بسیاری از زمین های شهری بدون برخورداری از نظامی مدون و نیز برنامه ریزی دقیق مورد ساخت وساز و بهره برداری قرار گرفت و با مشکلات فراوانی را در زمینه ارایه خدمات به اقشار مختلف جامعه به وجود آمد و بعد بخش عمده ای از این مشکلات مربوط به عدم
مکان یابی پوست خدمات شهری است. حال آنکه
مکان یابی صحیح خدمات شهری سهم و نقش بسیار زیادی بر مطلوبیت بضاعت از نظر شهروندان دارد و از طرفی برنامه ریزان شهری را در راستای رسیدن به مهم ترین اهدافشان که همانا
مکان یابی تهیه خدمات عمومی شهری سهم و نقش بسیار زیادی در
مطلوبیت فضا از نظر شهروندان دارد و از طرفی برنامه ریزان شهری را در راستای رسیدن به مهم ترین اهدافشان که همانا
مکان یابی صحیح خدمات عمومی در صد شهر است یاری می رساند. در این راستا کاربری آموزشی از مهم ترین کار بعضی ها در فضای شهری محسوب می شود که عدم توجه به توزیع فضایی مناسب آن، ایمنی و رفاه شهروندان را خدشه دار خواهد کرد و عدالت اجتماعی را نیز زیر سوال خواهد برد، زیرا که ترکیب کالبدی مناسب کاربری ها، تامین کننده عدالت اجتماعی شهری ساکنان می باشد به گونه ای که تمامی اقشار جامعه به صورت متعادل از آن بهره مند شوند. بنابراین رعایت معیارهایی در مکان گزینی و استقرار کاربری آموزشی از قبیل توجه به سطح بسترسازی مناسب آموزشی علاوه بر این که موجبات ارتقا به کیفیت مربوط به نوع خدماتی که این نوع کاربری ارایه می دهد از قبیل ارتقای سطح تحصیلی دانش آموزان و ایجاد انگیزه و اشتیاق در آن ها برای کسب آموزش و تحصیل را به دنبال خواهد داشت باعث پایین آمدن هزینه ایاب و ذهاب و نیز کاهش ترافیک در سطح شهر خواهد بود. در این راستا روش تحقیق، از نوع توصیفی است در روش گردآوری اطلاعات آن نیز مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی مقالات مرتبط با موضوع می باشد که با بهره گیری از منابع، اسناد و مدارک مرتبط با تحقیق، معیارهای تاثیرگذار در
مکان یابی کاربری آموزشی با هدف تامین رفاه و ایمنی شهروندان به واسطه توزیع فضایی مطلوب آن شناسایی شدند.