بررسی رابطه بین منابع قدرت مدیران با رفتار سیاسی کارکنان

در سازمان قدرت یک نیروی نا محسوس و نامشهود است نمیتوان آن را دید ولی میتوان اثرات آن را حس کرد قدرت توانایی یک فرد در تاثیر گذاری بر رفتار دیگران برای رسیدن به هدفش میباشد نزاع بر سر قدرت بحث رفتارهای سیاسی در سازمان را پدید می آورد رفتار سیاسی در سازمان را نمیتوان ازبین برد ولی میتوان آن را کنترل و مدیریت کرد تا در محدوده ای منطقی و سازنده قرار گیرد هدف پژوهش کاربردی و از نظر نحوه گرد آوری داده ها از نوع توصیفی و از تحقیقات هم بستگی به شمار میرود جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شهرداری شهر آمل بوده که حجم نمونه آن بر اساس جدول کرجسی و مورگان برابر 113 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند در پژوهش حاضر به منظور گرد آوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد علمی منابع قدرت هینکین و شرایخیم 1989 و پرسشنامه رفتار سیاسی دوبرین 1978 استفاده شده است پرسشنامه منابع قدرت 20 سوالی 5 منبع قدرت فرنچ و ریون که شامل قدرت پاداش قدرت اجباری مرجعیت قدرت قانونی و قدرت تخصص است را در قالب طیف پنج درجه ای لیکرت از خیلی موافق تا خیلی مخالف مورد سنجش قرار میدهد یافته ها به دوروش آماری توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار spssمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج حاکی از آن است که سه منبع قدرت مدیران شامل قدرت تخصص قدرت پاداش و قدرت مرجعیت با رفتار سیاسی کارکنان رابطه معنادار در سطح اطمینان 95 درصد داشته و دوقدرت اجبار و قانونی با رفتار سیاسی کارکنان رابطه معنادار نداشته اند