در این تحقیق روشهای مختلف
مقاوم سازی برای یک سازة فولادی موجود ده طبقه مورد بررسی قرار گرفته است. این روشها شامل استفاده از مهار بندها ی واگرا ،دیوار برش ی و میراگرهای متالیک، ویسکوز ، ویسکوالاستیک و اصطکاکی بوده است . در این راستا سازة مزبور ک ه در یک جهت دارای اتصالات خورجینی و دیوار برشی بوده و د ر جهت دیگر دارای تیرهای لانه زنبوری با اتصال گیردار می باشد، با استفاده از نرم افزار PERFORM-3D در حالت غیرخطی مدلسازی شده و اثرات اضافه نمودن سیستمهای مذکور به سازه با استفاده از آنالیزهای استات یکی و دینامیکی غیر خطی مورد بررسی قرار گرفته است . در آنالیز دینامیکی غیر خطی، پاسخ سازه تحت اثر هفت شتابنگاشت سازگار با طیف مورد استفاده بررسی شده و از مقادیر متوسط پاسخها و انرژیهای مستهلک شده در اعضا برای مقایسه استفاده شده است . در آنالیز استاتیکی غیرخطی نیز حداکثر پاسخها در دو حال ت توزیع بار یکنواخت و طیفی تعیین شده است .با توجه به نتایج حاصل میراگرهای ویسکوز و ویسکو الاستک به ترتیب در جهات X,Y با توجه به اعمال نیروهای خارج از فاز تغییر مکان بهترین تاثیر را روی سازه داشته اند .زیرا اجزای سازه ای و بخصوص ستونهای سازه آسیب کمتری می بینند . همچنین مشاهده می گردد
روش طیف ظرفیت به نتایج محافظه کارانه تری در تعیین حداکثر تغییر مکان سازه بخصوص در موارد استفاده از میراگر منجر می شود.