سیر گسترش، انتقال و کنترل اکتیمای واگیر
Publish place: 1st National Conference on Zoonoses
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,871
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ZOONOSES01_004
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396
Abstract:
زیونوزها بیماریهای مشترک انسان و حیوانات هستند. اکتیما یک بیماری ویروسی مشترک بسیار واگیر پوستی است که ویروسهای خانواده آبله عامل آن میباشند. این بیماری از گوسفند و بز و سایر نشخوارکنندگان وحشی به انسان امکان سرایت دارد. انتقال بیماریمستقیم است و از طریق خراشهای پوستی وارد بدن میشود. ضایعات در دام برروی پستان ممکن است سبب رهاسازی نوزاد و ممانعت از شیردهی شوند و ضایعات برروی پا میتواند باعث لنگش زودگذر گردد. عفونتهای باکتریایی ثانویه ممکن است روی دهد و در موارد نادرضایعات به اندامهای داخلی توسعه یابند. این بیماری در انسان با تاولهای پوستی همراه است و در بیشتر موارد به طور خود به خودی بهبود مییابد. در موارد نادری عوارض جانبی همچون لنفانژیت و لنفودنوپاتی نیز گزارش شده است. تشخیص اولیه بیماری از طریق مشاهده تاولها و زخمهای پوستی همراه با تاریخچه تماس مستقیم با گوسفند و بز صورت میپذیرد ولی تشخیص قطعی برپایه روشPCR استوار است. این بیماری در ایران و در تمام کشورهایی که در آنها پرورش گوسفند و بز معمول است، شایع میباشد. درمان اختصاصی خاصی برای این بیماری وجود ندارد و رعایت نکات بهداشتی در مواجه با دام و پیشگیری از ابتلا هدف اصلی در مقابله با شیوع این بیماری مسری میباشد.
Keywords:
Authors
احسان سعیدی
دانشجوی دکتری حرفه ای دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون
احد علیایی
استادیار انگل شناسی، گروه علوم پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون