بررسی تاثیر محرومیت نسبی بر قانون گریزی مورد مطالعه: شهر خرم آباد

قانونگرایی در هر جامعه سبب ایجاد استحکام و ثبات در مناسبات و روابط اجتماع ی بین فردی و برقراری آرامش جامعه می شود. چنانچه میزان قانون گریزی در جامعه ای از حد خود فراتر رود، این امر میتواند نظام اجتماعی را تهدید کرده و به آن آ سیب جدی بر ساند . بنابراین هدف این مقاله بررسی تاثیر محرومیت نسبی بر قانون گریزی بوده است. روش انجام پژوهش پیمایش بوده است. جامعه آماری مردان 55-20 ساله شهر خرم آباد بود که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 383 نفر به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم pps انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که اعتبار آن از طریق اعتبار محتوایی و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شده است و سپس اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزارspss تجزیه و تحلیل شد نتایج پژوهش ن شان داد که بین محرومیت نسبی و قانون گریزی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. همچنین بین هر یک از ابعاد محرومیت نسبی فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی با بعد عینی قانون گریزی رابطه منفی و معنی دار یافت شد و بین بعد فرهنگی و اجتماعی با بعد ذهنی قانون گریزی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. رگر سیون چند متغیره به روش گام به گام ن شان داد که ابعاد اقتصادی و اجتماعی و متغیر سن در مدل رگرسیونی توانسته اند0/081 درصد از تغییرات قانون گریزی را توضیح دهند

Keywords:

قانون گریزی , محرومیت نسبی , عینی , ذهنی , خرم آباد