بررسی اثر بخشی آموزش تلفیقی هیجان مدار و تیاتر درمانی بر افزایش شادکامی و بهبود الگوهای ارتباطی زوجین شهر ایذه

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تلفیقی هیجان مدار و تیاتردرمانی برافزایش شادکامی وبهبود الگوهای ارتباطی زوجین بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و باروش پیش آزمون پس آزمون باگروه گواه وآزمایش بود.حجم نمونه شامل 06 نفر (30زوج) بودکه به شیوه نمونه گیری در دسترس ازمراکز مشاوره شهر ایذه درسال 4031 انتخاب گردیدند وبه شیوه تصادفی ساده به دوگروه آزمایش وگواه گمارده شدند. ملاک آماری ورود آزمودنی های این پژوهش، زوجینی بودند که به نوعی دچار مشکلات ارتباطی ونبود شادکامی درزندگی بودند. ابتدا زوجین به پرسشنامه های شادکامی و مقیاس الگوهای ارتباطی پاسخ دادند، سپس افراد گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش تلفیقی راهبردهای مدیریت هیجان مبتنی بررویکرد EFT و تیاتردرمانی قرار گرفتند. براساس مقایسه پیش آزمون وپس آزمون دوگروه یافته ها نشان داد که آموزش تلفیقی راهبردهای مدیریت هیجان مبتنی بررویکرد EFT و تیاتردرمانی تاثیر معناداری برافزایش شادکامی وبهبود الگوهای ارتباطی زوجین دارد.

Keywords:

زوج درمانی هیجان مدار , تیاتردرمانی , شادکامی , الگوهای ارتباطی زوجین