تربیت اخلاقی و اجتماعی فرزندان در خانواده ازمنظر قرآن و ایمه معصومین (ع)

یکی از اساسی ترین رسالت های والدین تربیت همه جانبه ی فرزندان و آماده کردن آن ها برای روبه رو شدن با محیط زندگی اجتماعی در جامعه و برخورد صحیح و مودبانه با دیگران می باشد.هدف این مقاله سعی بر بررسی نقش والدین در دو حیطه ی تربیت اخلاقی و اجتماعی فرزندان از منظر قرآن و ایمه ی معصومین(ع) با توجه به نقش های تربیتی که دارند،بوده است.این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع با روشتوصیفی و تکنیک مطالعه ی اسنادی(کتابخانه ای) صورت گرفته است.جامعه ی اماری این پژوهش عبارت بوده است از کلیه ی منابعی که با موضوع تربیت اخلاقی و اجتماعی فرزند از منظر قرآن کریم و ایمه ی معصومین(ع)مرتبط بوده است. اما با توجه به فرصت کم،فقط به بررسی تعدادی از منابع در دسترس به عنوان نمونه ی پژوهشی اکتفا شده است و برای گردآوری اطلاعات ازاین منابع از ابزار فیش برداری استفاده گردیده است.نتیجه گیری حاصل از این پژوهش نشان می دهد که خانواده علاوه بر تربیت دینی و معنوی فرزندان،نقش مهمی در تربیت اخلاقی و اجتماعی آن ها نیز دارد. در رابطه با حیطه ی تربیت اجتماعی،وظیفه ی اصلی والدین این است که کودک را به آداب و اصول ارزشمند اجتماعی بر خواسته از آموزه های تربیتی اسلام،پرورش دهد. تا کودک بتواند در جامعه،مظهر حسن رفتار،تلاش سودمند و در دراستای تلاش برای انطباق خود با محیط و روابط اجتماعی باشد به گونه ای که کودک خود را ملتزم به ادای حقوق،رعایت آداب،نظارت اجتماعی و حسن معاشرت با دیگران بداند. وهدف از تربیت اخلاقی فرزندان یکی پرورش فضایل و از میان بردن رذایل و دیگری پرورش فهم و تعقل اخلاقی است

Keywords:

تربیت فرزند , تربیت اخلاقی , تربیت اجتماعی , قرآن و ایمه ی معصومین