مطالعه استخوان شناسی ناحیه سر در شترمرغ (Struthio camelus )

پرورش شترمرغ یکی از سیستم های نوپای پروررشی در کشور می باشد که با توجه به ارزش اقتصادی بالای این حیوان و همینطور سن بالای پرورش در سیستم های تجاری ( حدود 30 سال ) ، ارزش استفاده از روش های پاراکلینیک در تشخیص عوارض و بیماری ها آشکار می باشد . رادیو گرافی به عنوان یکی از اساسی ترین ابزارهای تشخیصی در پرندگان مطرح می باشد که جهت ارزیابی عوارض استخوانی و بافت نرم کاربرد دارد . به دلیل مشکلات ناشی از عوارض تروماتیک بسیار در ناحیه سر، شناخت این ناحیه به روش رادیوگرافی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . با توجه به روند رو به رشد صنعت شترمرغ در کشور و نبود یک مرجع قابل اعتماد، لزوم انجام این تحقیق و تهیه مرجع استاندارد توپوگرافی نواحی مختلف جهت مشخص نمودن رهیافت های جراحی، اخذ نمونه و معاینات بالینی و همچنین کمک به روش های دیگر تصویر برداری تشخیصی بیش از پیش احساس می شود . در مطالعه حاضر، ساختار سر در تعداد 10 قطعه شترم رغ نابالغ پس از القای بیهوشی در حالت گماری های مختلف اعم از جانبی، پشتی - شکمی و سری - دمی به روش رادیوگرافی ارزیابی گردید و ناحیه سر از لحاظ توپوگرافی و ریخت شناسی بررسی و ساختارهای مختلف آن نامگذاری شدند