بررسی ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری در دوره های رونق و رکود در ایران

طبق نتایج مطالعات پیشین داخلی و بین المللی، مدیریت سرمایه در گردش از اهمیت زیادی برخوردار است و مدیریت بهینه سرمایه در گردش می تواند به عنوان یک مزیت رقابتی برای شرکت ها محسوب شود. با توجه به اینکه وضعیت کلی اقتصاد بر شرکت ها نیز اثر می گذارد و انتظار می رود که هم سرمایه گذاران و هم مدیران شرکت، به این موضوع توجه کرده و براساس آن تصمیم گیری کنند، در این تحقیق، تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر سودآوری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره های رونق و رکود در ایران، مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل شرکت های چرخه ای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نمونه آماری این پژوهش با استفاده از روش حذف سامانمند شامل 73 شرکت است. دوره زمانی پژوهش از ابتدای سال 1382 تا پایان سال 1392 در نظر گرفته شده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت از جمله پژوهش های همبستگی است. همچنین برای آزمون فرضیه های این پژوهش از روش حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بین سودآوری شرکت ها با دوره وصول مطالبات، دوره گردش موجودی ها، دوره پرداخت حساب های پرداختنی و چرخه نقدینگی، رابطه منفی وجود دارد. همچنین طبق نتایج تحقیق، اهمیت ارتباط بین چرخه نقدینگی و حساب های پرداختنی با سودآوری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره رونق کاهش می یابد. نتایج نشان میدهد که متغیرها به تغییر شرایط اقتصادی در زمان رکود اقتصادی نسبت به دوران رونق اقتصادی حساس تر نیستند.

Keywords:

سرمایه در گردش , سودآوری , چرخه های تجاری , رونق , رکود