اولویتبندی عوامل موثر در احیاء مجموعه عالی قاپوی قزوین جهت افزایش گردشگری

پژوهش حاضر جهت سنجش میزان رضایت بازدیدکنندگان و گردشگران در بازدید از مجموعه عالیقاپو قزوین انجام گرفته است، که از لحاظ روش و ماهیت جزو تحقیقات توصیفی-تحلیلی-پیمایشی میباشد.نوعآوری در این تحقیق استفاده از روش کمترین مربعاتجزیی جهت تحلیل و سنجش میزان ارتباط عوامل حاصل از احیاء در مجموعه میباشد، همچنین کاربردی بودن این پژوهش امکان استفاده آن در جهت بهبود کمبودها در مجموعه و بافت اطراف آن را فراهم میآورد.در این تحقیق عوامل موثر در توسعه گردشگریبا توجه به مبانینظری شناسایی گردیده و سپس باتوجه به اقدامات انجام گرفته در راستای احیای مجموعه عالیقاپوی قزوین و بافت تاریخی اطراف آن دستهبندی شده و در جدولی قرار گرفته است، که شامل 12 عامل بوده و این عوامل در سه دسته عملکردی-کالبدی، فرهنگی)هویتی-معنایی( و اجتماعی-مدیریتی تقسیمبندی شده است.در مرحله بعد با توجه به اقدامات انجام گرفتهپرسشنامهای تدوین شده و بین 380 نفر از گردشگران اعم از محلی، داخلی و خارجی در ابتدای سال نو که گردشگران بیشتری از محل مورد نظر بازدید میکنند، توزیع گردیده تا میزان رضایتمندی گردشگران در بازدید از مجموعه مورد بررسی قرار گیرد.برایتحلیل یافتههای پژوهش و همچنین سنجش برقراری ارتباط بین عوامل مذکور و آزمون فرضیههای پژوهش از الگوی مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار پیالاس استفاده شده است. نتایج در این تحقیق حاکی از این است که در بخش عملکردی-کالبدی بیشترین امتیاز را شاخص افزایش سطح بهداشت مجموعه با ضریب تاثیر 20 / 0، در بخش فرهنگی بیشترین امتیاز را وجود کتابخانه و اسناد تاریخی در مجموعه با ضریب تاثیر 24 / 0 و در بخش اجتماعی-مدیریتی بیشترین امتیاز را افزایش سطح امنیت در مجموعه و بافت اطراف آن با ضریب تاثیر 251 / 0 کسب نموده است.

Keywords:

احیاء , گردشگری مجموعه عالیقاپو , مدلسازی معادلات ساختاری