امروزه
بازیهای رایانهای نق شی مهم در ر شد و تربیت
کودکان و نوجوانان ا یفا میکنند. چنانکه میتوان بازیها را به تیغی شبیه دان ست که دو سویه عمل میکند، هم میتوان با آن جراحی نمود و هم جرح وارد کرد.
بازیهای رایانهای میتوانند با اثرگذاری بر روی کودکان نق شی کلیدی و مثبت ایفا نموده یا با ورود آ سیب باعث ایجاد م شکلات رفتاری و بروز آ سیب های اجتماعی در کودک گردند. بازی ممکن است شادیبخش باشد ولی در دوران کودکی یک کار جدی است. از طرفی دیگر کودکان امروزه با تبلت ها و گوشی ها خو گرفته و کمتر به بازیهای غیرمجازی اقبال نشان میدهند و به استفاده از این دستگاه ها که خود نوعی از رسانه ها هستند به واسطه جذابیت های منحصربه فرد و دیگر ویژگیهای آن اصرار می ورزند که در این خصوص نیاز به مدیریت صحیح دارند. در شرایطی که این مدیریت صحیح اعمال نگردد آسیبهایی به کودکان وارد میگردد که ازجمله آنها میتوان به اختلالات رفتاری و برخی مشکلات روحی روانی اشاره نمود. در این جا این سوال مطرح میگردد که آیا بر اساس قوانین موضوعه جمهوری اسلامی ایران میتوان در خصوص
آثار مخرب بازیهای رایانهای تقاضای جبران خ سارت وارده بر کودکان را نمود مقاله پیش رو از روش تو صیفی تحلیلی و از نوع کتابخانهای ا ستفاده نموده و در پی یافتن راهکارهای جبران خ سارت در صورت بروز آ سیب برای کودکان از طریق
بازیهای رایانهای بر ا ساس قوانین ا ست ک ه این امر جنبهای کاربردی در نظام سلامت و حقوقی کشور دارد.