هدف ازنگارش مقاله حاضر بررسی عوامل موثربررشد وتوسعه اقتصادی درجوامع انسانی می باشد. باید ببن دو مفهوم رشد اقتصادی و
توسعه اقتصادی تمایز قایل شد. رشد اقتصادی, مفهومی کمی است در حالیکه توسعه اقتصادی, مفهومی کیفیاست. رشد اقتصادی به تعبیر ساده عبارتست از افزایش تولید (کشور) در یک سال خاص در مقایسه با مقدار آن در سال پایه. در سطح کلان, افزایش تولید ناخالص ملی 1 یا تولید ناخالص داخلی 2 در سال موردنیاز به نسبت مقدار آن در یک سال پایه,رشد اقتصادی محسوب می شود که باید برای دستیابی به عدد رشد واقعی, تغییر قیمت ها (بخاطر تورم) و استهلاک تجهیزات وکالاهای سرمایه ای را نیز از آن کسر نمود . منابع مختلف رشد اقتصادی عبارتند از افزایش بکارگیری نهاده ها (افزایش سرمایه یا نیروی کار), افزایش کارآیی اقتصاد(افزایش بهره وری عوامل تولید), و بکارگیری ظرفیت های احتمالی خالی در اقتصاد .
توسعه اقتصادی عبارتست از رشد همراه با افزایش ظرفیت های تولیدی اعم از ظرفیت های فیزیکی, انسانی و اجتماعی. درتوسعه اقتصادی, رشد کمی تولید حاصل خواهد شد اما در کنار آن, نهادهای اجتماعی نیز متحول خواهند شد, نگرش ها تغییر خواهد کرد, توان بهره برداری از منابع موجود به صورت مستمر و پویا افزایش یافته, و هر روز نوآوری جدیدی انجام خواهد شد.بعلاوه می توان گفت ترکیب تولید و سهم نسبی نهاده ها نیز در فرآیند تولید تغییر می کند. توسعه امری فراگیر در جامعه استو نمی تواند تنها در یک بخش از آن اتفاق بیفتد. توسعه, حد و مرز و سقف مشخصی ندارد بلکه بدلیل وابستگی آن به انسان, پدیده ای کیفی است (برخلاف رشد اقتصادی که کاملا کمی است) که هیچ محدودیتی ندارد.این مقاله به روش توصیفی – تحلیلی و کتابخانه ای با مروری بر رشد وتوسعه اقتصادی به بررسی آن درایران وجهان می پردازد ، همچنین انواع رشد اقتصادی ،عوامل رشد وتوسعه اقتصادی وتفاوتهای رشد اقتصادی باتوسعه اقتصادی واستراتژی های
توسعه اقتصادی درجوامع انسانی مورد بحث وبررسی قرارمی گیرند.