یکی از بهترین راههای تنظیم مصرف آب، شناسایی مقدار آب در دسترس و چگونگی مدیریت منابع آب است .اندازه گیری میزان آب موجود در خاک توسط روش های مختلف وزنی ، تانسیومتر، بلوک گچی، اشعه گاما، نوترون متر و دستگاه TDR انجام می شود . دستگاه TDR مزایایی از قبیل قابلیت اتوماتیک شدن و ذخیره اطلاعات، تکرارپذیری، اندازه گیری سریع، دقت نسبتاً بالا، بی خطر بودن کاربرد آن در مقایسه با روشهایی مثل روش نوترون متر، امکان اندا زه گیری
شوری خاک، اپراتوری آسان، اندازه گیری در اعماق مختلف به صورت همزمان، اندازه گیری مستقیم
رطوبت حجمی، امکان استفاده در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی دارد . از آنجایی که دستگاه TDR بر اساس اندازه گیری ثابت دی الکتریک استوار است و ثابت دی الکتریک به نوع خاک، میزان رس خاک، مقدار مواد آلی و میزان هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک وابسته است ، با تغییر این عوامل،
رطوبت اندازه گیری شده توسط TDR دقیق نخواهد بود.جهت بررسی تاثیر هدایت الکتریکی، آزمایشات در شرایط آزمایشگاهی و در چهار
شوری 2، 6، 12 و 18 دسی زیمنس بر مترانجام شد . خاک ماسه ای تهیه شده درون لوله های پولیکا به ابعاد 25 سانتی متر ارتفاع و 10 سانتی متر قطر که از پایین به قیف هنز متصل شده بود ریخته شده و نمونه ها از پایین اشباع شدند، خشک کردن نمونه ها با اعمال
مکش های به ترتیب 25، 50،75 و 100 سانتی متر انجام شد.افزایش
شوری در سطح 1 در صد تاثیر معنی داری بر
رطوبت اندازه گیری شده توسط TDR نداشته است . هر چند افزایش
شوری از 6 دسی زیمنس بر متر به 12 دسی زیمنس بر متر باعث افزایش اندک
رطوبت اندازه گیری شده توسط TDR و از 12 دسی زیمنس بر متر به 18 دسی زیمنس بر متر باعث افزایش شدید
رطوبت اندازه گیری شده توسط TDR شده و افزایش
شوری از 2 به 6 دسی زیمنس بر متر باعث کاهش
رطوبت اندازه گیری شده توسط TDR شده است .