پلی اولفین های عامل دار: از سنتز تا کاربرد

آلیاژ کردن پلیمرها، کوپلیمر کردن، ایجاد گروه های عاملی متنوع، تهیه کامپوزیت پلیمرها و اجزای معدنی یا افزودن مواد افزودنی، مانند نرم کننده ها و پایدار کننده ها به پلیمرها، از روش های نوین اصلاح خواص پلیمرها و ایجاد کاربردهای جدید برای آن هاست. در یان میان، عامل دار کردن پلی اولفین ها روشی مفید برای سنتز مواد جدید با کاربردهای متنوع است. زیرا گروه های عاملی خواص مهم پلیمر، مانند چسبندگی، نفوذپذیری، امتزاج پذیری، مقاومت در برابر حلال، خواص ریولوژی و خواص سطحی، مانند رنگ پذیری، چاپ پذیری و قابلیت سازگاری آن را تغییر می دهند. بنابراین، با عانل دار کردن پلی اولفین ها می توان دامنه کاربرد آنها را در زمینه هایی مانند چسب، رنگ و عایق ها گسترش داد. برای اینکه پلیمر مجموعه ای از خواص مشخص را نشان دهد، افزون بر نوع گروه عاملی، لازم است مقدار این گروه ها نیز کنترل شود. بنابراین، گسترش روش های سنتز کنترل شده پلی اولفین های عامل دار، با استفاده از مونومرهای متداول صنعتی، جایگاه ویژه ای در پژوهش های دانشگاهی و صنعتی یافته است. با این چشم انداز، در مقاله پیش رو، روش های مختلف سنتز پلی اولفین های عامل دار و خواص و کاربرد آنها بررسی می شود.