ارزیابی کیفیت شیمیایی و فیزیکی منابع آب شهرهای شمالی استان گلستان (بندر ترکمن، بندر گز و کردکوی) در سال های 1389 - 1384
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 478
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NUMS-4-1_005
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396
Abstract:
زمینه و هدف: دسترسی به آب سالم به لحاظ پارامترهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی از جمله عوامل تامین کننده بهداشت و سلامتی در جامعه است.اولین مرحله جهت اطمینان از سلامتی آب، آزمایش و آنالیز آن است. به همین منظور پایش کیفی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی منابع آب شرب شهرهای بندر گز، بندر ترکمن و کردکوی انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر، در بازه زمانی 1389 - 1384 تعداد 43 نمونه از منابع آبی سه شهر برداشت شد و 15 پارامتر مورد آنالیز قرار گرفت. کلیه مراحل نمونه گیری و آنالیز داده ها براساس روش استاندارد متد آزمایش های آب و فاضلاب انجام و با استاندارد ایران و سازمان بهداشت جهانی مطابقت داده شد. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که میانگین داده های مربوط به شهرهای بندر گز، ترکمن و کردکوی برای پارامترهایی مانند هدایت الکتریکی به ترتیب 625 ، 992 و 650 میکروموس بر سانتیمتر، و میزان میلیگرم در لیتر کل جامدات این مراکز به ترتیب 273 ، 535 و 523 ، نیترات 7/ 9، 10/9 و 9/ 9، سولفات 19 ، 6/ 25 و 2/ 39 و کلرور 22 ، 182 و 185 میلیگرم در لیتر بود. همچنین میانگین مقدار سختی در منابع آب شرب مورد مطالعه به ترتیب 255 ، 317 و 346 میلیگرم در لیتر کربنات کلسیم بود. بر این اساس آب بندرگز در محدوده سخت و بندر ترکمن و کردکوی در محدوده خیلی سخت تقسیم بندی شد. میزان فلوراید نیز در شهرهای مورد مطالعه در محدوده 4/ 0- 3/ 0 میلیگرم در لیتر بود که تمامی نمونه ها در حد استاندارد قرار نگرفتند. نتیجه گیری: نتایج روی نمونه های منابع آب های زیرزمینی موجود در شهرهای بندر گز، بندر ترکمن و کردکوی که به عنوان آب قابل شرب وارد سیستم آبرسانی می گردد نشان می دهد که تمامی موارد مورد آزمایش به جز فلویور که در تمامی نمونه ها کمتر از مقدار استاندارد بود، بقیه موارد در محدوده استاندارد آب ایران و سازمان بهداشت جهانی قرار گرفتند.
Keywords:
Authors
علی اکبر محمدی
مربی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران.
محمود یوسفی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران.
محمد مردانی
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حسین فرجی
کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.