اثر عصاره های آبی و الکلی ریشه باریجه علیه چند سویه پاتوژن باکتریایی

زمینه و هدف: به دلیل مقاومت روزافزون باکتری ها به آنتی بیوتیک ها، نگرش مجدد و منطقی به گیاهان دارویی مهم به نظر می رسد. در این میان باریجه ( Ferula gummosa) در مطالعات گذشته به عنوان یک گیاه دارویی مهم مورد توجه بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عصاره های آبی و الکلی باریجه روی چند سویه باکتریایی پاتوژن می باشد. مواد و روش ها: عصاره ها توسط دو حلال آب و الکل به روش سوکسله جدا و سپس به روش های انتشار در دیسک، انتشار در چاهک و رقت در لوله مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: براساس روش دیسک و چاهک هیچ هاله عدم رشدی برای هیچ یک از سویه ها مشاهده نشد. عصاره اتانولی، فعالیت مهار کنندگی بیشتری نسبت به عصاره های متانولی و آبی از خود نشان داد. بیشترین حساسیت در عصاره متانولی مربوط به استافیلوکوکوس اوریوس دارای حداقل غلظت مهار کنندگی و حداقل غلظت باکتری کشی به ترتیب برابر با 103×6/25 و 104×1/25 بود. بیشترین حساسیت در عصاره اتانولی مربوط به اشریشیاکلی و شیگلا دیسانتریه دارای حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت باکتری کشی به ترتیب برابر با 6/25×103 و 2/5×104 بود. نتیجه گیری: باریجه فعالیت ضد میکروبی با طیف وسیعی را از خود نشان داد و می تواند به عنوان یک ماده ضد میکروب بالقوه مورد بررسی و تحقیق بیشتری قرار گیرد.

Keywords:

فعالیت ضد میکروبی , باریجه , عصاره , باکتری ها , حداقل غلظت مهارکنندگی