استقلال اعطایی به دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی فرصت یا تهدید

دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی پژوهشی تا قبل از انقلاب اسلامی از نظر مالی اداری و استخدامی و تشکیلاتی مستقل وبراساس مقررات مصوب هییت هایامنا اداره می شدند. از سال 1358 به بعد اداره کل امور این قبیل موسسات نیز باستثنای مقررات استخدامی اعضای هییت علمی تابع مقررات عمومی کشور گردید از همان سال دانشگاه های کشور و وزارخانه های متبوع آنها تلاشهای زیادی در جهت کسب استقلال مجدد به عمل آوردند که نتیج نهایی ان استقلال اعطایی موضوع ماده 10 قانون اهداف وظایف و تشکیلات وزارت علوم تحقیقات و فناوری و ماده 49 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی مصوب سال 83 می باشد به موجب مقررات مذکور دانشگاه ها و موسسات اموزش عالی و پژوهشی از ابتدای سال 84 دارای استقلال مالی اداری استخدامی و تشکیلاتی بوده و صرفا براساس ایین نامه های خاص مصوب هییت های امنا مربوط اداره خواهند شد تسهیلات اعطایی موضوع مواد قانون فوق مقامات مسیول دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی و تحقیقات را با چالشی بزرگ در زمان مدیریت خویش روبرو نموده است به بیان دیگر انتظار می رود مدیران این قبیل موسسات اهمیت تغییرات حاصله را به درستی درک و اقدامات اساسی در جهت استفاده از تمام ظرفیتهای تسهیلات اعطایی به عمل آورند در صورت تحقق چنین امری از مجوزهای قانونی فوق به مثابه فرصتی طلایی در جهت ارتقای سطح اهداف آموزش عالی و تحقیقات استفاده می شود و در غیر این صورت شرایط لازم برای بازگشت به وضعیت گذشته فراهم خواهد گردید.

Keywords:

تسهیلات اعطایی , استقلال مالی , اداری استخدامی , و تشکیلاتی , بودجه بندی عملیاتی , حسابداری بهای تمام شده