بررسی رابطه بین رونق گردشگری و سرمایه اجتماعی درمناطق ساحلی دریای خزر

برنامه های مربوط به اوقات فراغت و گردشگری پدیده اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی تلقی می شوند. برخی صاحبنظران عقیده دارند که گردشگری به منزله نیروی محرک توسعه اقتصادی کشورهاست. با توجه به اهمیت گردشگری، تدوینراهکارهای مناسب اعتمادپذیری گردشگران به مناطق مورد بازید و در نتیجه جذب گردشگر از اهمیت بالایی برخوردار است. بر این اساس هدف تحقیق حاضر تدوین و ارایه الگویی در خصوص بررسینقش سرمایه اجتماعی مناطق ساحلی دریای خزر درجذب گردشگر این مناطق است. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی است. جامعهٴ آماری تحقیق را کلیهٴ ساکنان بومی و گردشگران مناطق ساحلی دریای خزر تشکیل می دهندکه از این تعداد 222 نفر از هردو گروه به عنوان نمونه آماری با روش خوشه ای انتخابشده اند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شده است. همچنین جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و بررسی رابطه سرمایه اجتماعیبا میزان جذب گردشگر نیز از تکنیک مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های تحقیق موید الگوی مفهومی پیشنهادی تحقیق است. بنابراین، سرمایهٴ اجتماعی به طور مستقیم و همچنین تاثیر بر امنیت ذهنی و عینی بر جذب گردشگر موثر است.

Keywords:

مدل یابی معادلات ساختاری , امنیت عینی , امنیت ذهنی , گردشگری , مناطق ساحلی خزر