نوآوری و پویایی فقه شیعه

امروزه در نظام زندگى بشر، دگرگونیهاى بنیادى روى داده است. در جوامع اسلامى نیز به دنبال این تحولات، آن چه بیشتر ازسوى دینداران آگاه به شرایط زمان، مطرح میگردد این مساله است که علم فقه باید به عنوان معرفتى واسطه بین شریعت و دینداران،با شکل و شیوه نوین زندگى اجتماعى امروزی همسانى لازم را پیدا نماید تا مشکلات و نیازها و مسایل تازه بشر را حل نماید. نیازهای روزافزون و مسایل نوپیدا، بروز و ظهور آنها در گردونه زندگی، همگی بایستگی دگرگونی و نوآوری در ساحت فقه وفقاهت را مورد توجه قرار داده که در رشد و بالندگی فقه و توانایی برای پاسخگویی به پرسشهای نو و رویارویی با شبهها، اثریشگرف خواهد داشت. نیاز و عدم نیاز انسان در هر زمان و مکان موثر در فقه بوده که فقیه را وادار میسازد به نوآوری و چارهسازی بپردازد. بدین سبب، نگارنده در این مقاله سعی دارد به دلایل انعطاف پذیری فقه شیعه، نقش فقها در شکوفایی و نوآوری فقه و بیان حدود و مرزهای نوآوری و الویتبندی اجتهاد و نوآوری و ابعاد آن بپردازد

Keywords:

نوآوری , پویایی فقه , شکوفایی