پیاده راه گردشگری، گذرگاه تاریخی ، محور سنگ سیاه شیراز

درجهان امروز، گردشگری به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد جهانی سهم چشمگیری را در روند معادلات بین المللی ایفا کرده وهمزمان با تاثیرگذاری گسترده در جنبه های گوناگون در سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های اقتصادی جوامع در صدر برنامه های مختلف قرار گرفته است. صنعت گردشگری گسترده ترین صنعت خدماتی و مهمترین صنعت اشتغال زا در دنیا محسوب می شود. پیاده راه گردشگری، روابط اصلی و پیوند دهنده فضاهای پویای شهری و گردشگران هستند و می توانند علاوه بر نقش اقتصادی و اجتماعی، عامل اساسی توسعه گردشگری شهری و حضور فعال گردشگران در فضاهای شهری محسوب می شوند. شهر شیراز، به ویژه محدوده اصلی بافت مرکزی و قدیم شهر شیراز (بافت تاریخی و فرهنگی) و محور گذرگاه سنگ سیاه، با دارا بودن پتانسیل ها و ظرفیت های گسترده گردشگری و محور عبور زوار، گردشگران و استفاده زیاد مردم آن محله از مسیر فوق، همچنان به امکانات رفاهی ویژه بیشتری برای گردشگری شهری نیاز دارد. در این مقاله سعی بر این است که نقاط ضعف و قوت مسیر فوق از منظر گردشگری با استفاده از مدل سوات، شناسایی شوند و برای این مهم، راهکارهای استراتژیک و راهبردهای علمی و عملی در راستای توسعه گردشگری، ارایه گردید.

Keywords:

پیاده راه گردشگری , گردشگری شهری , بافت های تاریخی و محور سنگ سیاه شیراز