بررسی رویکرد تحلیلی بر مبانی زیبایی شناسی و تبارشناسی محیط شهری

حقوق شهروندی ابعاد گسترده ای دارد که بررسی این مفهوم مستلزم شناخت زوایای مختلف مسایل شهری و انسان است، لذا رویکردی تخصصی در تمام زمینه های قابل بررسی مورد تاکید می باشد. امروزه فقدان نگاه سیستمی و طرح های فرادست و جامع نگر در طرح های توسعه شهری، دیوان سالاری عریض و پراکنده و ناهماهنگ نهادهای رسمی و ذی نفوذ در حوزه مدیریت شهری، عدم آگاهی شهروندان و کاربران اقتصادی - اجتماعی شهری از حقوق خود نسبت به فعالیت و نظارت و مشارکت در روند طراحی و ساخت و ساز شهری، از عمده موانع در مسیر زیباسازی سیما و منظر شهری است. زیبایی از مقولاتی است که حصول آن به موفقیت و کارکرد یک فضای شهری کمک زیادی می کند. اما مسیله با اهمیت در این میان، نحوه درک زیبایی از سوی مردم و کاربران است.روش پژوهش: در مقیاس کلان، کمی و کیفی و در مقیاس خرد، از روش توصیفی و تحلیلی، و روش فراتحلیل و بررسی نمونه های موردی و ابزار گردآوری داده: مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بهره برده است.یافته ها: بر اساس یافته های این تحقیق مشخص شد که معیارهای ادرا ک زیبایباشناسی که از سوی صاحب نظران ارایه شده، کارایی چندانی در نظرخواهی و ارزیابی مردم از زیبایی ندارند. علاوه بر این، پووه پی رو روشن ساخت که آرای ساختاری قوی ، ارتباط آشکار کل به اجزا ، گرافیک طرح، پیروی از قواعد مشخص طراحی و سبک شناسی، دقت و وضوح عناصر، هماهنگی، طراحی منطقی، انتخاب مواد مناسب، فرآیند تولید و کاربردهای طرح، زیبایی شناسی پرمعنا و با ارزش بدون آشفتگی بصری، انگیزش احساس و هوش از مهمترین شاخص ها و اصول زیباسازی بشمار می روند.

Keywords:

مبانی زیبایی شناسی , زیبایی شناسی , تبارشناسی , محیط شهری