راههای مشارکت شهروندی در نوسازی بافت فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله قطارچیان سنندج)

امروزه بافت های فرسوده به یکی از چالش های بزرگ پیش روی مدیران شهری تبدیل شده که علاوه بر پیچیدگی های ذاتی خود، به سبب تداخل گسترده با زندگی روزمره ساکنان این نواحی، در صورت عدم برقراری ارتباط صحیح در راستای مشارکت با آنها مقاومت های مردمی را در برابر اجرای طرح به دنبال دارد. بافت های تاریخی و فرسوده شهری یکی از بلوک های حایز اهمیت و مهم هر شهر به شمار می رود که گسترده وسیعی از شهر را به صورت لکه ای و یکپارچه به خود اختصاص داده و جمعیت نسبتا زیادی در آنها سکونت دارد. از این رو مطالعه معضلات و آسیب های موجود در این مناطق که عمدتا اقشار کم درآمد و مهاجرین را در برمی گیرد، از اهمیت و ضرورت بالایی برخوردار است، زیرا این قبیل معضلات و مشکلات در درازمدت می تواند برای مدیریت شهری، ایجاد هزینه کرده و مشکلات بیشتری را پدید آورد که نهایتا منجر به ایجاد فضاهای فاقد امنیت کافی و ناامن گردد. بی توجهی مسیولین و بخش مدیریت شهری به مسیله بافت های فرسوده و افزایش سهم این بافت ها در منطاق شهری سبب بروز مشکلات اقتصادی اجتماعی عدیده ای گردیده است که این بافت ها را به یکی از چالش های اصلی فراروی توسعه پایدار شهری بدل کرده است. پدیده بافت فرسوده ی شهری پوزخندی آشکار به عدالت اجتماعی از جمله ایمنی، اسایش و تامین نیازهای شهروندان است. از این سو در سال های اخیر؛ راهکارهای بسیاری در ارتباط با حل معضل فرسودگی ارایه شده است که می توان ادعا کرد که موفق ترین آنها، مواردی است با تاکید بر مشارکت شهروندی صورت گرفته است. این تحقیق با بررسی بافت فرسوده محله ی قطارچیان شهر سندج، به ارایه ر اهکارهایی در جذب مشارکت شهروندان پرداخته است. در این ارتباط از دیدگاه چندی از متخصصین و کارشناسان با استفاده از روش دلفی بهره گرفته شده است. تاکید بر جلب مشارکت شهروندان از طریق شوراها و هم چنین تشکیل NGO و CBO و جلب اعتماد شهروندان از نتایج این تحقیق بوده است.

Keywords:

بافت فرسوده , نوسازی , امنیت شهروندی , محله قطارچیان , سنندج