بررسی رابطه ی امید به زندگی با رضایت از زندگی در مددکاران بهزیستی شهرستان آبادان

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه ی امید به زندگی با رضایت از زندگی در مددکاران بهزیستی شهرستان آبادان انجام شد. نمونه ای بهحجم 120 نفر از مددکاران بهزیستی شهرستان آبادان به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود.ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها، شامل پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (2002) و رضایت از زندگی دینر و همکاران (1985)بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری در سطح معناداری p<0/05 استفادهشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین متغیرهای سبک زندگی، امید به زندگی و معنای زندگی با رضایت از زندگی رابطه یمثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از بین تمام متغیرهای پیش بین متغیر امید به زندگی به تنهایی قادراست، 56 درصد از واریانس رضایت از زندگی مددکاران بهزیستی را پیش بینی کند.

Keywords:

رضایت از زندگی , امید به زندگی