اثربخشی آموزش حل مساله بر سازگاری دانش آموزان

با توجه به پیچیدگی ها و رویدادهای فشارزای زندگی امروزه سازگاری از مهمترین مباحث در داشتن روابط اجتماعی مطلوب می باشد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش حل مسیله بر سازگاری دانش آموزان دختر پایه دوم دبستان در سال تحصیلی 94-95 شهر کرمانشاه بود. پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری است که جامع آماری شامل همه ی دانش آموزان دختر عادی 8 تا 9 سال شهر کرمانشاه بود. برای این منظور 50 دانش آموز با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارش شدند. از آزمون 37 سوالی سازگاری به عنوان ابزار جهت به دست آوردن داده ها استفاده گردید. گروه آموزش تحت آموزش حل مسیله طی هفت جلسه قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون از لحاظ میزان سازگاری تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین آزمون پیگیری با گذشت 30 روز حاکی از پایدار بودن نتایج در سازگاری بود. با استناد به داده های به دست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش حل مسیله موجب افزایش سازگاری کودکان می شود.

Keywords:

حل مسایل , سازگاری , دانش آموزان