تاثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر خود پنداره، تصویر تن و احساس تنهایی در بیماران اختلال هویت جنسی مونث

هدف ازاین پژوهش، تعیین تاثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر خود پنداره، تصویر تن و احساس تنهایی در بیماران اختلال هویت جنسی است. روش پژوهش، آزمایشی، با طرح گروه کنترل (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه ی آماری، دختران دارای اختلال هویت جنسی شهر تهران در سال 1394 بودند که ازبین 100 نفر از دختران دارای اختلال هویت جنسی که به انجمن حمایت از بیماران مبتلا به اختلال هویت جنسی 30 نفر از افرادی که نمره پرسشنامه هایشان از سایرین پایین تر بود به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در گروه های کنترل و آزمایشی جایگزین شدند. گروه آزمایشی تحت 8 جلسه مداخله ی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه های خود پنداره تنسی (1989) پرسشنامه چندبعدی خود بدنی (1997) MBSRQ و پرسشنامه احساس تنهایی دانشگاه کالیفرنیا(1980) بود.یافته ها نشان داد تفاوت معنادار بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش و کنترل و تاثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر خود پنداره، تصویر تن و احساس تنهایی در بیماران اختلال هویت جنسی بود نتایج حاکی از این بود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش خودپنداره و تصویر تن مثبت تاثیر دارد همچنین باعث کاهش احساس تنهایی در میان دختران دارای اختلال هویت جنسی شد.ازاین رو درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد گزینه مناسبی برای بهبود کیفیت های روانشناختی آسیب دیده و آسیب پذیر در افراد با اختلال هویت جنسی است.

Keywords:

درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش , خود پنداره , تصویر تن , احساس تنهایی , اختلال هویت جنسی