بررسی نقش واسط ابعاد نوآوری در تاثیر تسهیم دانش بر عملکرد کارکنان (مورد مطالعه: مراکز رشد و پارک علم و فناوری در شهر مشهد)

امروزه تسهیم دانش به عنوان یکی از زیر فرآیندهای مدیریت دانش، برای بهبود عملکرد سازمانها و افزایش عملکرد اجزاءمختلف یک سازمان، از جمله منابع انسانی می باشد. کارکنان می توانند از طریق تسهیم دانش، تجارب و تخصص های خود رادر اختیار سایر کارکنان قرار دهند و به این ترتیب باعث بهبود عملکرد یکدیگر و در نهایت منجر به بهبود عملکرد سازمانشوند. در این پژوهش، تاثیر تسهیم دانش صریح و تسهیم دانش ضمنی بر عملکرد کارکنان شرکت های فعال در مراکز رشد وپارک علم و فناوری در شهر مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روشپژوهش، پیمایشی- همبستگی است. تسهیم دانش به منزله متغیرهای مستقل، عملکرد کارکنان به منزله متغیر وابسته در نظر گرفته شد. جامعه آماری تحقیق حاضر به تعداد تقریبی 120 نفر است. براساس حجم جامعه، نمونهای متشکل از 95نفر از طریق فرمول کوکران، با روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان واساتید دانشگاه ارزیابی و تایید شد. همچنین روایی سازه های پرسشنامه نیز با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی تاییدیمورد ارزیابی و تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی و تایید گردید. برایآزمون فرضیات تحقیق از مدل معادلات ساختاری استفاده شد که یافته های تحقیق، تاثیر تسهیم دانش صریح و ضمنی رابر عملکرد کارکنان تایید نمود.

بررسی نقش واسط ابعاد نوآوری در تاثیر تسهیم دانش بر عملکرد کارکنان (مورد مطالعه: مراکز رشد و پارک علم و فناوری در شهر مشهد) Keywords:

نوآوری , سرعت نوآوری , کیفیت نوآوری , تسهیم دانش , عملکرد کارکنان