تحلیل مفهوم زمان در معماری ایرانی
Publish place: سومین کنفرانس بین المللی عمران،معماری و شهرسازی
Publish Year: 1395
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,191
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
ICBE03_063
Index date: 1 July 2017
تحلیل مفهوم زمان در معماری ایرانی abstract
زمان یکی از مفاهیم بنیادین در معماری ایرانی- اسلامی است که معماران ایران زمین از گذشته های دور تا کنون تلاش کرده اند آن را در آثار معماری خود به کار گیرند. بوجود آمدن گرایش های جدید در معماری باعث شده توجه به زمان، در معماری معاصر نیز امتداد یابد. همچنین به دنبال پی جویی زمان در نظریه های هستی شناسانه ی عرفانی– ایرانی به مرتبه ی سرمدی رسیدیم. در این مقاله گردآوری اطلاعات و اسناد به روش کتابخانه ای می باشد که با بکارگیری روش توصیفی تشریحی به نتیجه رسیده است. هدف از ارایه مقاله حاضر، بازشناسی ویژگی های مادی و معنوی مفهوم زمان در معماری سنتی و اندیشه های ایرانی و تبیین کیفیت تجلی آن در آثار معماری معاصر است. پرسش کلیدی آن است که زمان در معماری ایرانی بیانگر چه تاثیراتی است و زمان در معماری و نقاشی بیانگر چه مفاهیمی است همچنین فلاسفه ی تاریخ زمان را از چه ابعاد و زوایایی بررسی کرده اند نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که با توجه به بنیادهای نظری در فرهنگ عرفانی- ایرانی زمان محدود به نوع کمی و قراردادی اش نیست، بلکه در مراتب مختلف وجود، انسان زمانمند با انواع مختلفی از آن شامل زمان، دهر و سرمد که پاسخگو به شرایط آن مرتبه ی وجودی هستند رو بروست
تحلیل مفهوم زمان در معماری ایرانی authors
مرمر نجفی نیا
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان
فرشید مصباح
دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان، گروه مهندسی معماری، آبادان ، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :