تحلیل مکانی تغییرات آب آبی و آب سبز مجازی صیفی جات دراستان هرمزگان

در این پژوهش، تغییرات مکانی میزان آب سبز و آب آبی مجازی یکی از غالبترین صیفیجات یعنی محصول پیازدر استان هرمزگان، بررسی شد. برای این منظور، از دادههای عملکرد محصول، سطح زیرکشت و شیوه آبیاری استفاده شد.بر اساس نتایج حاصله،استان هرمزگان بهعنوان صادرکننده آب مجازی محصول پیاز محسوب شده است که بیشترین حجم آب مجازی صادراتی مربوط به شهرستان بندرعباس و کمترین حجم آب مجازی صادراتی مربوط به شهرستان بندر لنگهبوده است و واردات محصول پیاز به بیشترین میزان و کمترین میزان به ترتیب در دو شهرستان قشم و بشاگرد صورت میگیرد؛ بهطوریکه تراز تجارت آب مجازی بدون احتساب راندمان آبیاری در استان 38/546میلیون مترمکعب و با احتساب راندمان ابیاری 59/34میباشد. آب سبز صیفیجات همان بارش موثر در برنامه نتوات در نظر گرفته شده استکه با توجه به نتایج، آب سبز سهم ناچیزی در فرایند تولید صیفیجات داشته، که شهرستانهای حاجیآباد و جاسک رتبه- های اول و آخر را در سهم آب سبز دریافتی در سال 1394 به خود اختصاص دادند. و مجموع آب آبی خالص مصرفی درفرایند تولید پیاز برابر با 4267 میلیمتر میباشد که بیشترین میزان آن درنواحی غربی و مرکزی استان بوده است

Keywords:

آب مجازی , آب آبی , آب سبز , شاخص کمآبی , عملکرد پیاز