طراحی دبستان دخترانه با رویکرد حفظ محرمیت ها و روانشناسی محیط

فضاهای آموزشی یکی از مهم ترین فضاهای تاثیرگذار بر روی کودکان به دلیل گذراندن ساعت های زیادی از طول روزشان میباشد. تاریخچه پیدایش مدارس در کشورهای مختلف متفاوت است. در ایران باستان نیز آموزش وجود داشته است. بانگاهی به سابقه معماری در ایران، معماری گذشته و سنتی را میتوان سرشار از مفاهیمی دانست که براساس فرهنگ، عقاید و اندیشه اسلامی – ایرانی معنا مییابد. یکی از مفاهیمی که با ریشه گرفتن از فرهنگ اسلامی و باورهای دینی به عرصه معماری سنتی ایران راه یافته، موضوع محرمیت است. محرمیت یکی از اصول اساسی و قابل توجه در معماری سنتی ایران است که به نحوی معنادار با هویت ایرانی اسلامی همراه بوده، محرمسازی مدارس دخترانه به معنای ایجادشرایطی است که دانشآموزان دختر بتواند با آزادی بیشتر در مدرسه حضور داشته و از امکانات موجود در آن استفادهکنند. در نتیجه مدارس بسیاری در سراسر کشور بنا گردیده که در آنها استانداردهای فنی، ملاحظات محیطی، حفظ محرمیت و هویت معماری در نازلترین سطح ممکن ملحوظ شده است. مهمتر از همه، فضایی که در درون این مدارسپدید آمده فاقد هر گونه نقش سازنده و حمایتکننده در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان است. با توجه به این مسیله کهفضاهای آموزشی محلی برای یادگیری هستند و یادگیری بخش مرکزی زندگی هر فرد است و دریافت پیامهای دقیق و قابل طبقهبندی فرد از محیط در میزان یادگیری او تاثیر دارد از اینرو معماری و تاثیر محیط اطراف اهمیت بسزایی پیدامیکنند. در پژوهش پیش روی ضمن شناسایی متغیرهای تاثیر گذار بر روند طراحی ساختمان یک مدرسه، الگوی عملکردی این نهادآموزشی، با مروری بر ساختمان های شاخص ساخته شده طی دوره های مختلف، مورد مطالعه قرارگرفته است. به منظور دستیابی به اهداف این تحقیق که همانا متناسب سازی عناصر و فضاهای آموزشی با حفظ محرمیتها و روانشناسی محیط میباشد، آسیبهای موجود معرفی و با ذکر چند نمونه داخلی، الگوبرداری از تجربیات موفق دیگران در این زمینه، به عنوان یک گزینه پیشنهادی مطرح گردیده است.

Keywords:

فضای آموزشی , معماری , هویت ایرانی , محرمیت , روانشناسی محیط