ارزیابی حس تعلق به مکان در فضاهای عمومی شهری مورد مطالعه : منطقه 2 شهر رشت

حس تعلق به مکان را میتوان رابطهای عاطفی و پر معنا بین شخص و مکان توصیف کرد، پیوند یا احساسی که مردم آن مکان را به عنوان قرارگاهی برای بازگشت بدان ارزشمند بدانند.در حقیقت احساس تعلق به مکان شاخصی است که از طریقآن میتوان میزان متمایز بودن آن مکان را برای مردم، نسبت به دیگر مکانها سنجید. پژوهشگران نیز مهمترین عامل در شکلگیری تعلق خاطر ساکنان یک بافت محلهای را تجربهها و خاطرههایی میداند که انسان از تعامل با هم نوعان خود در آنبافت به دست آورده است. بنابراین با درنظر گرفتن اهمیت موضوع این پژوهش به ارزیابی حس تعلق به مکان در فضاهای عمومی شهری منطقه 2 شهر رشت می پردازد. نوع تحقیقبا توجه به ماهیت کاربردی و براساس روش تحقیق توصیفی- پیمایشی است. نتایج پژوهش نشان داد که اکثریت شهروندان به میدان شهرداری و سبزه میدان رشت احساس دلبستگی دارند. میدان شهرداری رشت در واقع هویت شهری شهر رشت محسوب میشود و شهروندان خاطرات خوبی از این مکان دارند. ساختار و طراحی میدان شهرداری و سبزه میدان بگونهای بود که احساس آرامشی را برای شهروندان، بیننده، رهگذران، گردشگران و... به ارمغان میآورد. از طرفی پیادروهای مکانهای مختلف منطقه 2 شهر رشت مناسب پیاده روی نیست. خیلی از جامعه آماری اظهار داشتند که پیاده روهای منطقه 2 به لحاظ زیربنایی، ساختاری، بصری و منظری شهری مناسب نیستند. در پیاده روها باید به عنصر مهم ایمنی توجه شود که در بسیاری از موارد مشاهد نمی شود.

Keywords:

حس تعلق , مکان شهری , فضاهای عمومی , منطقه 2 رشت