مدلسازی بارش- رواناب دشت ابهر با استفاده از PRMS و واسنجی آن با الگوریتم ژنتیک

با توجه به اهمیت موضوع مدیریت منابع آب کشور در سالهای اخیر و اینکه آبهای سطحی بخش مهمی از این منابع را تشکیل داده، نیاز به مدیریتی علمی و کاربردی منطبق بر دانش روز جهت مدیریت این منابع امری ضروری است.منشا اصلی آبهای سطحی را میتوان رواناب ناشی از بارش تلقی کرد. لذا پژوهش پیش رو تلاش خود را به کار گرفت تا روشی علمی را ارایه کند که برای واسنجی مدلPRMS و به تبع آن شبیهسازی بارش- رواناب به کار گرفته شود. درحوضه مورد مطالعه که دشت ابهر انتخاب شد، دادههای آماری 1 اکتبر 1999 تا 30 سپتامبر 2004 برای واسنجی ودادههای آماری اکتبر 19992004 تا 30 سپتامبر 2010 برای اعتبارسنجی مدل مورد استفاده قرار گرفته است. برای واسنجی برخی از پارامترهای مدل به عنوان پارامتر کنترلی در نظر گرفته شدند که این پارامترها به صورتتجربی و براساس مطالعات قبلی انتخاب شدند. ابتدا در مدل مقدار این پارامترها برابر مقدار پیشفرض قرار داده شد و با در نظر گرفتن مقدار حداقل و حداکثر آنها، با استفاده از الگوریتم ژنتیک مقدار نهایی آنها محاسبه گردید. برای واسنجی PRMSبا استفاده از جعبه ابزار الگوریتم ژنتیک نرمافزار متلب، بارها مدل با مقادیر مختلف پارامترهای مدنظر اجرا گردید و مقادیر دبی اندازهگیری شده و دبی محاسبه شده از شبیهسازی مقایسه و مقادیرRMSEمحاسبه گردید تابع هدف کمینه سازی مقدارRMSEبوده و این کار تا همگرایی الگوریتم ژنتیک ادامه پیدا کرد. در انتها و پس ازواسنجی مدل، برای سال آبی 2003 مقادیر محاسبه شده و شبیهسازی دبی با تحلیلهای آماری مقایسه گردید تا اعتبارمدل مورد سنجش قرار گیرد

Keywords:

مدیریت منابع آب , شبیهسازی , مدل بارش- رواناب/PRMS/بهینهسازی , الگوریتم ژنتیک