بازتاب طبیعت در اشعار ابراهیم ناجی

طبیعت از زمان های دیرینه مامنی برای شاعران بوده که در پناه آن روح شان را مصفا نموده و به بیان حالت های درونیخود می پرداختند،تلفیق طبیعت و شعر تا آنجاست که کمتر دیوان شعری را می توان یافت که از عناصر طبیعی در آن حرفیبه میان نیامده باشد. ابراهیم ناجی شاعر نام آور مصری و از پیشگامان مکتب رمانتیک، ازجمله شاعرانی است که طبیعت وعناصر آن به گونه ای چشمگیر در اشعار او انعکاس یافته پژوهش حاضر در پی آن است که با بررسی دیوان های شعری ناجیچگونگی ظهور عناصر طبیعی و موضوعاتی را که غالبا به آن پیوند خورده است در شعر شاعر بررسی کند. نتایج حاصل ازبررسی اشعار نشان دهنده آن است که طبیعت گرایی در توصیف معشوق نقش بسزایی داشته ، وطن و مسایل آن از دیگرموضوعاتی است که عناصر طبیعی را با خود همراه ساخته از طرفی شاعر در استهلال قصاید و نیر عناوین شعری خود ازطبیعت بهره چشمگیری برده و طبیعت بی جان در اکثر مضامین شعری ناجی رنگی غالب دارد.

Keywords:

طبیعت گرایی , ابراهیم ناجی , ادبیات مصر