رابطه سبک های دلبستگی و جهت گیری مذهبی با نگرش مادران به فرزند کم توان ذهنی آموزش پذیر خود

هدف این تحقیق بررسی رابطه سبک های دلبستگی و جهت گیری مذهبی با نگرش مادران به فرزند کم توانذهنی آموزش پذیر خود است. این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهمادران کودکان کم توان ذهنی بود که در اردیبهشت ماه، سال تحصیلی 95-1394 در مدارس استثنایی شهر ارومیه مشغول تحصیل بودند. تعداد 50 نفر از مادران دانش آموزان کم توان ذهنی به شیوه نمونه داوطلبانهانتخاب شدندومقیاس نگرش والدین، پرسشنامه جهت گیری مذهبی و سبک های دلبستگی بزرگسال را تکمیلکردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده و برای بررسیفرضیات از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بینسبک دلبستگی اجتنابی با نگرش مثبت مادران به فرزند کم توان ذهنی رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. بینجهت گیری مذهبی و نگرش مادران به فرزند کم توان ذهنی نیز رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنینجهت گیری مذهبی می تواند 13 درصد نگرش مادر به فرزند کم توان ذهنی را پیش بینی کند. نتیجه اینکه میزاننگرش مادران به واسطه متغیر جهت گیری مذهبی قابل پیش بینی است.

Keywords:

سبک های دلبستگی , جهت گیری مذهبی , نگرش به فرزندان , کم توان ذهنی