بهسازی پایداری شیروانی با استفاده از سیستم ترکیبی ریزشمع و ژیوگرید CMG

ارزیابی و تثبیت شیبهای خاکی یکی از مباحث پرچالش و بحث برانگیز در مهندسی ژیوتکنیک می باشد. گسترش روزافزون شهرها و کمبود زمینهای مسطح و مناسب جهت ساخت و ساز باعث شده است که این مسیله بیش از پیش ضروری جلوه نماید. روشهای مختلفی جهت تثبیت شیروانی های خاکی تاکنون مورد توجه قرار گرفته است که استفاده از سیستم ترکیبی ریزشمع و ژیوگرید CMG یکی از این روشهای تسلیح شیب می باد که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است. جهت انجام این پژوهش از نرم افزار PLAXIS 2D استفاده شدهاست که قابلیت مدلسازی دو بعدی با استفاده از روش اجزآء محدود را دارد.در تحلیل های انجام شده تاثیر عواملی چ ون شیب شیروانی 30 تا 45 درجه فاصله بین ردیف ریز شمع ها 5 تا 18/5 متر، طول ریز شمع ها 20 تا 30 متر سختی محوری ژیوگرید 35 تا 110 KN/m و زاویه اصطکاک داخلی خاک 30 تا 45 درجه بر ضریب اطمینان و بیشینه تغییر مکان شیروانی تسلیح شده، دیده شده است نتایج حاصلی از انجام تحلیلها بیانگر این موضوع می باشد که 1) کاهش شیب شیروانی و افزایش زاویه اصطکاک داخلی خاک به شدت عملکرد شیروانی را تحت تاثیر قرا رداده و باعث بهبود پایداری شیروانی می شود. 2) کاهش فاصله ی افقی بین ردیف ریزشمع ها و افزایش طول ریزشمع ها باعث افزایش ناچیز ضریب اطمینان و کاهش اندکی در بیشینه تغییر مکان شیروانی می شود. 3) پس از بررسی اثرات سختی محوری ژیوگرید بر پایداری شیروانی نتایج حاکی بر این بود که با افزایش سختی محوری ژیوگرید ضریب اطمینان شیروانی ثابت ماند اما بیشینه تغییر ماکن آن تا مقداری کاهش پیدا کرد و بعد از آن ثابت ماند.

Keywords:

بهسازی , CMG , PLAXIS 2D , ضریب اطمینان , بیشینه تغییر مکان