بازشناسی نقش مصالح در بهینه سازی الگوهای مصرف انرژی درساختمان پایدار دراقلیم سرد وخشک شهرستان تربت حیدریه

طرا حی معماری و شهری سهم زیادی در مصرف انرژی و آلودگی های محیطی دارد موضوع نگهداری ازکره زمین و زیست بوم ونیازهاینسل های آینده مفهوم جدیدی از (پایداری) را در ادبیات همه علوم و هنرها وارد نمود این مفهوم بر اساس سه اصل صرفه جویی در منابعطبیعی، طراحی بر اساس چرخه زیستی و ارزش های انسانی واقع شده است. در هزارهی سوم مشکلاتی چون کمبود منابع طبیعی، رشد روزافزون جمعیت، فقرو... جوامع را بر آن داشته است که درمصرف انرژی صرفه جویی لازم را داشته باشند تا هرچه بیشتر امکان استفاده از منابعطبیعی را برای نسل های آینده ممکن سازند. الگوهای پایداری (فرم پایدار، فضای پایدار، طرح پایدار و...) در معماری سنتی ایران در هر اقلیمیبه صورت اشکار به چشم می خورد و در پایه های اولیه معماری این مرز و بوم نهادینه شده است. در بررسی میدانی این پژوهش به الگویصحیح استفاده از مصالح پایدار دراقلیم سرد وخشک شهرستان تربت حیدریه پرداخته می شود. با توجه به مطالعات و تحقیقات صورت گرفتهیکی از راهکارهای رسیدن به الگوی پایدار در معماری استفاده از مصالح پایدار است، در نتیجه بر آن شدیم هر یک از آیتم های بهینه سازیمصرف انرژی که شامل ظرفیت حرارتی بالا، طول عمرزیاد، قابل تجدیدپذیری و توجیه اقتصادی می باشد را در راستای الگوی مصرف پایدارتعریف کنیم.

Keywords:

انرژی , الگوی مصرف , ساختمان پایدار , مصالح پایدار , تربت حیدریه