بازآفرینی عنصر حیاط در مجتمع های مسکونی بلند مرتبه با بهره گیری از رویکرد اکوتکنولوژیک

امروزه بسیاری از واژه های اصیل و خوش آوا در زندگی شهری به فراموشی سپرده شده اند. کلماتی مانند باغ، کوچه،خانه و حیاط که ساکنان شهر های بزرگ و آپارتمان های کوچک با حسرت از آن ها یاد می کنند. حیاط جزیی اساسی وکهن در خانه سازی انسان در طول تاریخ بوده است، اما در برج های مسکونی این جز حیاتی خانه سازی انسان فراموش شدهاست و این یک فراموشی عمدی و آگاهانه از سوی تفکر سرمایه داریست که تقصیر آن بر گردن دانشمندان و معماران وناتوانی آنها گذاشته می شود. علم شهرسازی در حال حاضر درزمینه پایداری با یک مسیله اساسی روبروست. مسیله ایناست که چگونه می توان یک شهر فشرده با تراکم بالا داشت که درعین حال زندگی انسانی در آن شهر جاری باشد و مردمدر خانه هایشان حیاط و باغچه و در برجشان فضاهای جمعی و نیمه عمومی دلپذیر داشته باشند در الگوی پیشنهادیاین طرح این تناقض تا حد ممکن حل شده است. در برج های فیلوتاکتیک هر واحد مسکونی حیاط شخصی روباز خودشرا دارد. به علاوه می تواند بیشترین میزان نور خورشید را دریافت کند و نور خورشید از منابع اصلی انرژی در معماریپایدار و شهرسازی پایدار آینده خواهد بود. این تحقیق ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت و نحوه انجام، از روشتوصیفی – کاربردی استفاده می کند. همچنین از راهبردهای رایج در معماری از روش کیفی و شبیه سازی رایانه ایاستفاده شده است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای – اسنادی و مطالعات میدانی و مراجعه به سایت های اینترنتیمعتبر می باشد.

Keywords:

حیاط , خانه , بلندمرتبه , اکوتکنولوژیک , فیلوتاکتیک