طراحی منظرشهری مبتنی بر رویکرد همنشینی رنگ ها (نمونه مطالعاتی: محله خلجا اصفهان)

رنگ به سبب تاثیرات مهم روانشناسانه اش، در مقوله شهر و فضاهای معماری امری مهم به شمار می رود؛ تا بدانجا کهتخصصی با عنوان رنگ بندی و رنگ شناسی فضاهای شهری در بین طراحان مطرح شده است. برای نظم بخشیدن وهماهنگ ساختن رنگها اهدافی تعیین می شود از جمله: -رنگهایی انتخاب شوند که با محیط اطراف سازگار و هماهنگباشند.- رنگ ها هویت خاصی را بر مبنای موقعیت شان بیان کنند. - رنگ های به کار گرفته شده پیام و هدف خود را به-درستی منتقل سازند. حال سوال برخواسته از این مساله این است که استفاده از چه ترکیب های رنگی در اجزای کالبدیفضای شهری محله (کف_ بدنه_ سقف و اجزای مستقر در فضا) باعث بهبود کیفیت های بصری منظرشهری است از اینرو این نوشتار تلاشی برای دستیابی به اصول و معیارهای هم نشینی رنگ ها در طراحی منظرشهری محله است. بدینوسیله به منظور روشنتر شدن موضوع با انتخاب یک نمونه مطالعاتی، جهت پرهیز از اغتشاشات بصری و ایجاد یکمنظرشهری مطلوب، این محور با در نظر گرفتن اصول هارمونی رنگ ها طراحی شده است. روش تحقیق در این پژوهش ازروش تحقیق توصیفی_تحلیلی همراه با مطالعه موردی استفاده شده است همچنین به منظور گردآوری داده ها از دو شیوهمطالعات اسنادی و میدانی استفاده شده است. نحوه ی بهره گیری از عنصر رنگ با استناد به ماتریس کیل هونگ شرحداده می شود این کار کمک میکند تا مشخص شود اعمال ضوابط رنگی در راستای تحقق کدام یک از اهداف بوده و درچه بخش هایی کمبود احساس می شود. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که رنگ های مناسب، باتوجه به شرایطاقلیمی مکان، استانداردهای بین المللی و ویژگی های فرهنگی، تاریخی و بومی شهرهای مختلف و کاربری های غالبمناطق مختلف شهر میتواند تعریف شود. سپس با توجه به اهداف مدیریت رنگ، (پالت رنگی بخشهای مختلف شهر)تهیه و جزییات طراحی مکان ها و فضاها برمبنای توجه به رنگ ها انجام می گیرد.

Keywords:

رنگ , هارمونی رنگ , مدیریت رنگ , ماتریس کیل هونگ