شبیه سازی و تحلیل نور آهسته در تشدیدگر حلقوی فلز–دی الکتریک فلز بر مبنای شفافیت القایی پلاسمونیک در طیف -طول موج های مختلف

در این مقاله سعی کردیم که یک ساختار جدید جهت به وجود آوردن نور آهسته بر مبنای شفافیت القایی پلاسمونیک 2 PIT در یک تشدیدگر حلقوی مبتنی بر فلز دی الکتریک فلز 3 MDM ارایه دهیم. شاخص گروه را در حدود 37 به دست آورده ایم. طول این سامانه پلاسمونیک را 600 نانومتر در نظر گرفتیم. در گستره ی وسیعی از باند فرکانس، ویژگی های اپتیکی فلزات را می توان با یک مدل پلاسما توصیف کرد. سیگنال های نوری را می توان با به کارگیری امواج سطحی در مرز بین مواد عایق و فلزات به ابعاد کوچکتر از حد پراش متمرکز نمود. در یک مدار، با استفاده از ادوات پلاسمونیک، با تبدیل نور ورودی به شبه ذرات سطحی پلاسمون 4 در فرکانس یکسان و با ابعاد کوچکتر، امکان هدایت سیگنال نوری و پردازش سریعتر آن در فضای بسیار فشرده تر فراهم می آید. فلزات تا فرکانس های نور مریی معکوس کننده بوده و اجازه انتشار امواج الکترومغناطیس درون خود را نمی دهند. بنابراین، به طور سنتی از فلزات برای لایه ی پوششی در ساخت موجبر و تشدیدگر در فرکانس های الکترومغناطیس، مایکروویو و مادون قرمز دور استفاده می شود. هدف اصلی، ارایه ی روش هایی برای کنترل ویژگی های نوری از قبیل پهنای باند، میزان ضریب انکسار گروه و ضریب آهستگی در این گونه ادوات نوری است. نتایج و مشاهدات بدست آمده، می تواند به تحقیقات بنیادی و مفید جهت ساخت ادوات مجتمع پلاسمونیک بیانجامد.

Keywords:

نور آهسته , شفافیت القایی پلاسمونیک , پلاسما , شبه ذرات پلاسمون سطحی , امواج الکترومغناطیس