بررسی تاثیر حرکت ورودی و آرایش ستونهای شنی در نشست پی ناشی از روانگرایی با استفاده از میزلرزه

عامل اصلی خسارت وارده بر اثر زلزله به سازه هایی که بر روی خاک های ماسه ای بنا شده اند، کاهش یا زوال مقاومت خاک بر اثر وقوع روانگرایی می باشد و لذا می بایست با استفاده از روش های پیشگیرانه با این پدیده مقابله کرد. تا کنون روش های متعددی برای مقابله معرفی شده که از جمله معروفترین آنها می توان به ستون های شنی اشاره کرد. شناخت تاثیر بهینه این روش بر مبنای نوع حرکت ورودی و نحوه آرایش ستون ها با انجام یک سری آزمایش میز لرزه g - ١ و مدل سازی ستون ها در سه آرایش مختلف و با دو نوع شتاب ورودی، در این تحقیق انجام شده است. در مدل از ماسه 161 فیروز کوه استفاده شده و روش مرطوب برای تهیه مدل در دستور کار قرار گرفته است. همچنین ابزاربندی کاملی جهت ارزیابی نشستها، افزایش فشار آب حفره ای و شتاب سنجی استفاده گردیده و برای ارزیابی نشست، از یک پی گسترده مستقر بر ماسه های مستعد روانگرایی بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد عملکرد ستون های شنی که در غالب استهلاک اضافه فشار حفره ای و کاهش نشست قابل ارزیابی است، از شتاب ورودی و آرایش ستون ها شدیدا تاثیر می پذیرد.