مفهوم و قلمرو نیابت قضایی در دعاوی حقوقی
Publish place: The Fourth International Conference on Law and Sustainable Development of civil Society
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 7,819
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWSDEP04_012
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396
Abstract:
نیابت قضایی به معنای نمایندگی دادن یک دادگاه به دادگاه دیگر، برای انجام پاره ای اقدامات است. باید بیان کرد اعطای نیابت قضایی الزامی می باشد. فراینداجرای نیابت نیازمند وجود شرایط متعددی می باشد. رسیدگی به دلایل اصولا توسط دادگاهی انجام می شود که به دعوا رسیدگی می نماید. با این حال، درمواردی استثنایی این احتمال وجود دارد که رسیدگی به ادله مزبور به این علت که باید حسب مورد خارج مقر دادگاه رسیدگی کننده به دعوا صورت گیرد، در این صورت برابر مقررات باید به نیابت قضایی روی آورده شود. تسریع روند رسیدگی و ایجاد انعطاف در قواعد صلاحیت دادگاهها از مهمترین مزایای نیابتقضایی است. در خصوص دلیل اقرار، همچنین در مواردی که تنها مبنای صدور رای شهادت شهود، تحقیق محلی و معاینه محل، سوگند باشد مباشرت دادگاه در رسیدگی به دلایل ضروری است و در سایر موارد به گواهی گواهان، تحقیق از مطلعین، انجام معاینه محل، انجام کارشناسی، اتیان سوگند و اجرای حکم قابل نیابت می باشند.
Keywords:
Authors
صالح یمرلی
عضو هیات علمی دانشگاه گنبدکاووس، دکترای حقوق خصوصی
نجم الدین ایگدری
کارشناس ارشد حقوق خصوصی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :