بررسی رابطه بین نشاط اجتماعی و سلامت روان در پیشگیری از گرایش جوانان به اعتیادمواد مخدر

پدیده اعتیاد جوانان یکی از معضلات جدیدی است که در چند دهه ا خیر گریبانگیر اکثر شهرهای کوچک و بزرگ در جهان معاصر است. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین نشاط اجتماعی و سلامت روان در پیشگیری از گرایش جوانان به اعتیاد مواد مخدر صورت گرفته است. بدین منظور با روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه نمونه 150 نفری از جوانان معتاد شهرستان نجف آباد مورد مطالعه قرار گرفته و اطلاعات لازم از این جوانان معتاد (میزان نشاط اجتماعی و سلامت روان) جمعآوری شده است تا وضعیت و تاثیر آنها بر پیشگیری از اعتیاد جوانان در شهرستان نجف آباد مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. یافتههای تحقیق بیانگر این است که دامنه سنی پاسخگویان بین دامنه سنی پاسخگویان بین 18 تا 35 سال بوده، 57/8 درصد افراد متاهل و 42/2 درصد مجرد. 37/7 درصد غیر شاغل و 61/1 درصد شاغل 23/68 درصد ساکن روستا 76/2 درصد ساکن شهر، درآمد ماهیانه 50/0 درصد کمتر از 400 هزار تومان 29/33 درصد بین 401 تا 600 هزار تومان و درآمد 20/66 درصد آنها بین 601 تا 800 هزار تومان در ماه 6/66 درصد از ابتدایی 14 درصد از آنها دارای راهنمایی 0/52 درصد از تحصیلاتی دبیرستان 27/33 درصد از آنها دارای تحصیلاتی دانشگاهی میزان سلامت روان 0/52 درصد جوانان معتاد کم 31/33 درصد متوسط و 16/66 درصد میزان سلامت روانشنان زیاد. میزان نشاط اجتماعی 34/66 درصد از جوانان معتاد کم 39/33 درصد در حد متوسط و 0/26 درصد میزان نشاط اجتماعی شان زیاد می باشد از دیگر نتایج این تحقیق بین میزان سنی R=0/11 نشاط اجتماعی R=0/18 با میزان اعتیاد جوانان رابطه معنیدارو معکوسی وجود دارد به عبارت دیگر هرچه میزان سن، نشاط اجتماعی و سلامت روان افزایش پیدا کند، میزان اعتیاد نیزکاهش پیدا میکند. و به تبع آن هر اندازه سن، نشاط اجتماعی و سلامت روان کمتر میزان گرایش به اعتیاد در جوانان بیشتر می باشد

Keywords:

اعتیاد , مواد مخدر , نشاط اجتماعی , سلامت روان و جوانان