بررسی عوامل جذب و نحوه افزایش گرایش به نماز در بین زندانیان (مطالعه موردی: زندان های استان سیستان و بلوچستان و کرمان)

تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل جذب و نحوه افزایش گرایش به نماز در بین زندانیان زندان های استان سیستان و بلوچستان و استان کرمان در سال 1392 انجام شده است. در این رابطه روش تحقیق مورد استفاده در پژوهش حاضر، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. کلیه زندانیان زندان های استان سیستان و بلوچستان و استان کرمان، جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دهند که در این رابطه برای انتخاب حجم نمونه مورد نظر از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده به عمل آمده است. و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. این پرسشنامه پنج عامل تبلیغات، مکان نماز، وضوخانه، مقدمات نماز و مدیریت را در جذب و افزایش گرایش به نماز در بین زندانیان دو استان مورد توجه قرار داده است. نتیجه بدست آمده در تمام ابعاد با مقدار جامعه تفاوت دارد. اما میانگین بدست آمده در دو بعد مکان نماز و مقدمات نماز از مقدار جامعه کمتر است. بدین معنی که میزان تاثیر عامل مکان نماز و مقدمات نماز در جذب و گرایش زندانیان به نماز از حد زیاد، مقداری بیشتر است یعنی پاسخگویان چنین اظهار کرده اند که این دو بعد از میان پنج بعد مورد مطالعه، تاثیر بیشتری دارد تا آنها را به نماز جذب کند. اما میانگین بدست آمده در سه بعد وضوخانه، مدیریت و تبلیغات از مقدار درنظر گرفته شده جامعه بالاتر است. بدین صورت که پاسخگویان چنین اعتقاد داشته اند که میزان تاثیر هریک از این سه عامل در جذب و گرایش آنها به نماز از حدزیاد تاحدودی کمتر بوده است.

Keywords:

نماز , گرایش به نماز , زندان , استان سیستان و بلوچستان , استان کرمان