الگوبرداری از بافت استخوان در طراحی سازه ساختمان های بلند

فرم سازه ای از اساسی ترین مباحث در طراحی سازه های بلند است. در این نوع سازه ها به دلیل ارتفاع زیادشان علاوه بر بار زلزله، بار باد نیز بر آن ها اثر می گذارد. اگر وزن ساختمان نسبت به ارتفاعش کم باشد، بار باد مسیله ساز می گردد. از طرفی افزایش وزن سازه هم بر اقتصاد و هم نیروی زلزله ی دریافتی سازه اثر می گذارد. با افزایش جرم سازه، نیروی لرزه ای وارده به سازه نیز افزایش خواهد یافت؛ بنابراین جرم سازه عامل تعیین کننده ای می باشد. با نگاه اجمالی به طبیعت مشاهده می شود که طبیعت شیوه های مختلفی را ازجمله بافت استخوان - به دلیل بافت اسفنجی، متخلخل، وزن کم و استحکام زیاد- اتخاذ می کند. یکی از این شیوه ها بافت استخوان می باشد که باوجود استحکام زیاد وزن کمی دارد و این به دلیل بافت اسفنجی و متخلخل می باشد. این مقاله با بررسی چگونگی الگوبرداری از بافت ارگانیک استخوان به یک فرم و طرح سازه ای برای پوسته دست می یابد که هم مقاوم در برابر نیروهای وارده است و هم یک نمای زیبای معماری ارایه می دهد. هدف طراحی سازه بیرونی مقاوم در برابر نیروهای افقی برای ساختمان بلند اداری- تجاری می باشد. سوال اینجاست که چگونه می توان از بافت استخوان الگوبرداری کرد و چه میزان تخلخل سازه ای برای برج 30 طبقه موردنیاز است

Keywords:

ساختمان بلند , الگوی طبیعی , بافت استخوان , سازه , فرم سازه ای