پهنه بندی و آمایش شهری بر اساس شاخص های کالبدی فضای (موردمطالعه: شهر ارومیه)

رشد کالبدی فضایی شهر ارومیه در چند دهه اخیر موجب مسایلی همچون تغییر کاربری زمین، گسترشنامتناسب شهر و مخاطرات زیست محیطی شده است. از رویکردهای مطرج در این مورد پهنه بندی وآمایش زمین های شهر برای توسعه متعادل شهری است. هدف این پژوهش ارزیابی روند توسعه کالبدی -فضایی شهر ارومیه طی سالهای 1345 تا 1390 و تعیین پهنه های مسنعد توسعه کالبدی شهر بر اساسشاخص های کالبدی- فضایی است. آمایش شهری بر اساس شاخص های کالبدی- فضایی به توسعه متعادل و متوازن شهری کمک می کند. این پژوهش بر اساس 10 شاخص مکانی- فضایی شامل: ارتفاع،شیب وضعیت خاک، کاربری زمین، اقلیم، ژیومورفولوژی، فاصله از روستا فاصله از شهر، فاصله از راه وفاصله از رودخانه روند توسعه کالبدی فضایی شهر ارومیه و پهنه های مناسب برای توسعه شهر را ارزیابینموده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با استفاده از نرم افزار Arc GIS و منطق Fuzzy است.یافته ها و نتایج حاصله نشان می دهد پهنه های با تناسب بسیار زیاد برای رشد و توسعه شهر در قسمت هایغرب و جنوب غربی شهر ارومیه و به صورت پراکنده در نواحی جنوب و شمال شرق واقع است. درپهنه های ساحلی دریاچه ارومیه و پهنه های بلافصل آن شاهد نهشته های پادگانه ای هستیم که پهنه های باتناسب بسیار کم، کم و متوسط هستند. این نواحی ازلحاظ توسعه کالبدی شهر قابلیت اندکی دارند.همچنین نواحی با تناسب کم در قسمت های شمال شرق تا جنوب شرق به صورت پراکنده نیز مشاهدهمی گردد.