بررسی غلظت آرسنیک در نمونه های برنج و دوز ورودی به انسان در منطقه میداوود، خوزستان

زمینه و هدف: امروزه تجمع آرسنیک در برنج موجب نگرانی بسیار زیادی در جوامع شده است. به این دلیل که برنج بخش عمده ای از غذای اصلی اکثریت مردم به شمار می آید. با توجه به پیشینه مطالعات مبنی بر اثبات حضور آرسنیک در منابع آب منطقه می داوود و اینکه محصول کشاورزی عمده این منطقه برنج است. این پژوهش احتمال وجود ارسنیک در برنج منطقه میداوود در استان خوزستان و دوز ورودی در بدن انسان را مورد بررسی قرار می دهد. روش بررسی: جهت انجام این مطالعه، تعداد 10 نمونه برنج از مزارع منطقه میداوود در زمان برداشت محصول، جمع آوری گردید و پس از آماده سازی، سنجش غلظت آرسنیک با دستگاه (ICP-MS) انجام شد. یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS در مقایسه با استاندارد سازمان بهداشت جهانی بررسی شد. نتایج بدست آمده میانگین کل غلظت آرسنیک در نمونه های برنج 0/079mg/L بر مبنای وزن خشک نشان داد. بر اساس نتایج 30 درصد نمونه های برنج دارای غلظت آرسنیک بیش از حد ا ستاندارد WHO بود که با توجه به بالا بودن غلظت در برخی نمونه های برنج، میزان دوز آرسنیک ورودی در انسان، با استفاده از ایمنی رژیم مصرفی، (با در نظر گرفتن مصرف 110g برنج در روز و فردی با وزن 70kg) محاسبه گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که دریافت روزانه آرسنیک از طریق برنج پایین تر از میزان دریافت قابل تحمل روزانه موقتی ((Provisional Tolerable Daily Intake (PTDI) رژیمی کل پیشنهاد شده بوسیله FAO/WHO بود. با توجه به اینکه منشا آرسنیک در منطقه میداوود زمین زاد است بنابراین انجام مطالعات جامع در مورد آلودگی منابع آب این منطقه و ارایه راهکار برای جلوگیری از پیامدهای احتمالی بر ساکنین منطقه میداوود ضروری است.

Keywords:

آب , برنج , فلزات سنگین , آرسنیک