مدل سازی آزمایشگاهی سلول های گیل در سازه های شناور بسیار بزرگ

ساز ههای شناور بسیار بزرگ وقتی ب هطور نامتقارن بارگذاری م یشوند، اختلاف خیز سازه بین مرکز و لب ههای آن افزایش م ییابد.یکی از رو شهای موثر کاهش اختلاف خیز استفاده از سلو لهای گیل است. این سلو لها قسم تهایی از سازه هستند که نیروی شناوری در محل قرارگیری آنها حذف م یشود. در این مطالعه با ساخت مدل آزمایشگاهی و انجام دو آزمایش مجزا رفتار آنها بررسی شده اس ت. نتایجآزمایش استاتیکی نشان داد که استفاده از 10 درصد سلو ل گیل در دو انتهای مدل، بهترین عملکرد در کاهش اختلاف خیز را دارند. ه مچنین مدل دارای 5 درصد سلول گیل با چینش L شکل متقارن در گوش هها، بیشترین کاهش لنگر خمشی را داشته است. از نتایج آزمایش دینامیکیم یتوان دریافت که در مدل با 15 درصد سلول گیل ک مترین تنش ایجاد شده است. اگرچه این سلو لها توانست هاند ب هطور قابل قبولی تنش مدلرا کاهش دهند، اما جاب هجایی سازه در برابر امواج را ب هطور کلی کاهش ندادند. از این نتیجه م یتوان دریافت که برای عملکرد بهتر سلول گیل در کاهش جاب هجایی باید این روش ه مزمان با سایر رو شها مانند استفاده از اتصالات مفصلی در طول سازه، ب هکار گرفته شود.

Keywords:

سازه شناور بسیار بزرگ , سلول گیل , مدل سازی آزمایشگاهی , اختلا ف خیز , آزمایش دینامیکی