انسان خود جزیی از
طبیعت می باشد و ارتباط با
طبیعت امکان ادامه زندگی را فراهم می کند. طراحی ساختمان مجموعه ای از عوامل محیطی انسانی است . سال هاست که بهره گیری از
طبیعت وارد دانش
معماری شده است و با الهام از
طبیعت و توجه به عملکردهای طبیعی،
معماری هماهنگ با انسان پدید می آید. لذا انسان ،
طبیعت ، معماری، چرخه زندگی انسان است و با ارتباط پیوسته و منظم میان آنها این حرکت مقدور است . با اهمیت ترین عوامل در
معماری بیونیک این است که ساختمان بتواند زنده بودن خود را القاء کند. رابطه میان انسان و عالم
طبیعت که امروزه با توجه به بحرانی که در جهان مشهود است ضرورت دارد . این بحران مقتضی پژوهشی فراتر از محدوده منطقه و عصر امروز می باشد . با زندگی صنعتی و مشکلات روزمره ، برای رفع نیازهاو داشتن آرامش خواه ناخواه به سمت
طبیعت حرکت می کنیم . لازم است انسان را با
طبیعت و هستی وجودش سازگار کرد و مکان زندگی که ازمعماری
بیونیک تاثیر گرفته نقش اساسی را ایفا میکند. در
معماری معاصر ضرورت دارد ارتباط بین سیستم های صنعتی و سیستم های زنده ایجاد گردد لذا
معماری بیونیک لازمه ارتباط بین این سیستم ها است. در مبحث
بیونیک به سیستم و عملکرد عناصر طبیعی در ایده ها و ساختارها توجه می گردد لذا
معماری بیونیک در پیوند با فناوری های سازه در عصر معاصر موثر بوده است . یکی از مشخصات طراحی
بیونیک این است که ،تولید فرم بااستفاده از ساختار هندسی در
معماری که از طریق مطالعه
طبیعت تحت تاثیر بافت ، شرایط محیطی ، ساختارها، عملکردهای درونی و بیرونی می باشد