سالمندان به دلایل جسمی و روحی به فضاهای عمومی و تحرک و تعاملات اجتماعی بسیار نیازمندند و طرح های شهرسازی باید به مردم سالخورده کمک کنند تا از فضای عمومی به راحتی استفاده کنند و لذت ببرند و می بایست با طراحی فضای معماری مختص سالمندان، آن ها را تشویق به مشارکت در فعالیت های جمعی نموده و با
مناسب سازی فضاهای جمعی، موجب افزایش و گسترش مشارکت فعالیت آنان در جامعه شوند. طرح الگویی تحت عنوان سالمندی موفق ، ضمن آن که حاکی از تغییر در نگرش نسبت به سالمندی است، تلاشی در جهت افزایش کیفیت سالمندی و یاری رساندن به اشخاص در جهت پیر شدن در محیطی شایسته محسوب می شود و با حفظ سر زندگی سالمندان از طریق فراهم کردن زمینه حضور و مشارکت شهروندی سالمندان در فضاهای عمومی شهری، می تواند یکی از عوامل دستیابی به اهداف متعالی سالمندی موفق باشد. در شهر دوستدار
سالمند ، بوستان ها، میادین، فضاهای سبز و معابر عمومی، به گونه ای ساخته می شود که برای استفاده سالمندان مناسب و دارای مراکز ویژهای برای گذران اوقات فراغت سالمندان باشد و با توجه به نیاز و امکانات منطقه، امکانات ویژهای در اختیار سالمندان قرار میگیرد. یک شهر دوستدار
سالمند با بهینه سازی بهداشت، مشارکت و امنیت برای ارتقای کیفیت زندگی سالمندان، سالمندی فعال را ترغیب می کند. در شهر دوستدار سالمندان، ساختار و خدمات به گونه ای ساماندهی می شوند که برای کلیه سالمندان، با نیازها و توانایی های متفاوت، قابل استفاده و در دسترس باشد. در حقیقت، شهر دوستدار سالمندان به معنی شهر دوستدار سالمندان، کودکان و خانواده ها و در واقع شهر دوستدار مردم است و با فعال نگاه داشتن سالمندان در صحنه اجتماع و مشارکت های جمعی، سالمندی سالم تر و در نتیجه جامعه سالم تر و شاداب تری را پدید می آورد. هدف اصلی تدوین این مقاله، ارایه راهکارهایی برای تحقق شهر دوستدار
سالمند در هویت بخشی به شهر و تحقق حیات مدنی در آن می باشد.