مروری بر ویژگی های شیمیایی و ریولوژیکی قیرهای پیرشده

امروزه انجام اقدامات پیشگیرانه و بهبود خواص قیر به منظور افزایش طول عمر آسفالت از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. یکی از مهمترین پارامترهایی که در طول زمان و تغییر فصل برروی خصوصیات آسفالت تاثیرگذار است، مسیله پیرشدگی قیر است که می تواند پیرشدگی کوتاه مدت باشد که درحین اختلاط رخ می دهد و دیگری پیرشدگی بلند مدت است که در زمان سرویس دهی آسفالت اتفاق می افتد. ضمنا باید به این نکته توجه نمود که بررسی برهمکنش های شیمیایی در قیر که متاثر از عوامل محیطی هستند، از مهمترین پارامترها در تشخیص پیرشدگی قیر محسوب می گردند. در مقاله مروری حاضر بررسی روش های مختلف در ارزیابی پیرشدگی و پیشگیری از آن مطرح می گردد که شامل ارزیابی خواص فیزیکی و تجزیه و تحلیل قیر اصلاح شده با افزودنی های مختلف، ارزیابی های ریولوژیکی و ویسکوزیته که می تواند به عنوان شاخصی برای پیش بینی پیرشدگی قیرهای آزمایشگاهی و میدانی استفاده شود، می باشند.

Keywords:

پیرشدگی , DSR , خواص ریولوژیکی , ویسکوزیته