ارزیابی میزان رضایت مندی ساکنین مجتمع مسکونی زیتون اصفهان از فضای باز به منظور حضورپذیری و ارتقاء سطح روابط اجتماعی

با پیشرفت جمعیت و گرایش به زندگی آپارتمانی، شاهد محدودیت هایی در جهت ارایه خدمات در فضای باز ساختمان سازی مدرن و شهر می باشیم. محدودیتی که باعث کاهش سطح روابط اجتماعی-کاهش عدم حضور در فضای باز به جهت رفع نیازهای روحی و گرایش به آرامش شده است. در یک مسیر همراستا می توانیم شاهد نابودی فضای جمعی باز شهری با حیاط ها و فضاهای باز خصوصی منازل مسکونی بود که فضای بازهای شهری یا تبدیل به خیابان(غلبه کردن ماشین بر انسان) یا تبدیل به ساختمان های بدون هویت وارداتی شده است. با توجه علم روان شناسی محیط میتوان گفت: انسان برای رفع نیازهای اجتماعی فیزیکی خود وابسته به فضای باز و عناصر تشکیل دهنده آن فضا می باشد. که برای دوری از دغدغه و استرس های روزانه به آن فضاها روی آورند.در پژوهش حاضر تلاش گردیده با مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد مدارک موجود در وهله اول به تدوین یک چارچوب نظری در خصوص فضای باز و نقش آن در زندگی روزمره انسان از بعد های مختلف پرداخته و ونهایتا با روش میدانی با ابزارهای مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه در مجتمع مسکونی کوثر اصفهان به دلیل دارا بودن یک فضای باز ایده ال جهت ساکنین با جامعه آماری 80 نفر انتخاب و پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است، 92% اعضا نسبت به مجوعه کمال رضایت را دارند و پژوهش حاضر تاکید بر مطلوب بودن فضای باز مجتمع دارد.

Keywords:

رضایت مندی , مجتمع مسکونی , روابط اجتماعی , فضای باز , زیتون اصفهان